VLEESHAL

Vleeshal Center for Contemporary Art
Moving Through Thin Places
solo exhibition
27 January – 21 April 2024
curator: Martha Jager 
Middelburg NL 

(dutch text below)

Once every five years, Vleeshal awards the Vleeshal Art Prize to a promising artist from Middelburg (NL) to encourage the development of the artist’s work. Vleeshal appoints an external curator to select the winner and curate the accompanying exhibition. This time curator and artist Martha Jager has been invited. She chose Femke Gerestein as the winner of the 2023 Vleeshal Art Prize. Upon her first encounter with Gerestein’s work, Jager was reminded of Sylvia Plath’s poem ‘I Am Vertical’ from 1961. The title continues in the first sentence: ‘But I would rather be horizontal’. In the poem, Plath compares her distinct vertical stance to that of the non-human organisms which she admires, such as garden beds, as a way to question her role within the world and to articulate her desire to experience the opposite: the horizontal.
The work of Femke Gerestein is a poetic investigation of the body in time and place, as well as the body versus time and place, which echoes the sentiments and need for inclination brought forth by Plath. Preceded by performative acts in which Gerestein falls, jumps, rolls in or through the landscape or directly on paper, the detailed, almost forensic, large-scale drawings present us with an extensive archive of documentation of an existential journey into the self.
The solo show at Vleeshal, entitled ‘Moving Through Thin Places’, departs from the appreciation of Gerestein’s body of work as an archive of documentation of performative acts. It brings together new and existing works on paper, all featuring the artist’s body. As a local artist from Middelburg, and therefore well acquainted with Vleeshal, Gerestein welcomed the Vleeshal Art Prize to experiment with scale, materials and installation. This has resulted in not only the largest works on paper by the artist to date, but a change from her signature material of graphite to coloured pencil on semi-translucent vellum paper. Installed freely in the space, suspended between ceiling and floor, the works engage with the light and capture an energy that appears lighter than in earlier works. Through the juxtaposition of existing and new work, a dialogue on the conditions and constructs that shape identity - and the desire to distort or escape them - is evoked.
The exhibition contains twenty-seven works, installed as three series. The installation, developed in collaboration with architect Stefan Voets, encourages the viewer to meander through the works and move back and forth, to take in the details and endurance that constitute each work. As it is likely only upon closer inspection that you might decipher the imprints of the gas mask Gerestein had to wear to make the graphite works that form ‘Body Prints ‘22-’23’, realize the amount of time and pencils needed to produce the two large-scale works ‘Covered (vertebrae)’ and ‘Covered (in between shoulder blades)’ and discover how the installation of ‘Covered (my skin)’ forms a yardstick to the exhibition by mimicking Gerestein’s length.

NL 
Vleeshal reikt eens in de vijf jaar de Vleeshal Kunstprijs uit aan een veelbelovende kunstenaar uit Middelburg. Deze kunstenaar wint niet alleen een solotentoonstelling in de Vleeshal, maar ook een nauwe samenwerking met een talentvolle, externe curator. Dit keer werd curator en kunstenaar Martha Jager uitgenodigd deze rol op zich te nemen. In januari 2023 wees zij Femke Gerestein aan als winnaar van de Vleeshal Kunstprijs. Bij haar eerste kennismaking met het werk van Gerestein moest Jager denken aan Sylvia Plaths gedicht I Am Vertical uit 1961. De titel loopt door in de eerste zin: "But I would rather be horizontal.” In het gedicht vergelijkt Plath haar uitgesproken verticale houding met die van niet-menselijke organismen, zoals tuinbedden, die ze bewondert. In dit gedicht trekt Plath haar rol in de wereld in twijfel en drukt een sterk verlangen uit om het horizontale te ervaren.
Het werk van Femke Gerestein is een poëtisch onderzoek naar het lichaam in zijn tijd en plaats, en naar het lichaam versus tijd en plaats, waarin de sensitiviteit en horizontale neigingen van Plath doorklinken. De gedetailleerde, bijna forensische, grootschalige tekeningen worden voorafgegaan door performatieve handelingen waarbij Gerestein valt, springt en rolt in of door het landschap, of direct op papier. Haar werk kan als een uitgebreid archief gezien worden, bestaande uit documentatie van een existentiële reis naar het zelf.
Curator Martha Jager nam dit archief vol documentatie van de performatieve handelingen als uitgangspunt voor Geresteins solotentoonstelling in de Vleeshal met als titel: Moving Through Thin Places. In deze tentoonstelling komen nieuwe en bestaande werken op papier samen, waarin altijd ook een verwijzing naar het lichaam van Gerestein te vinden is. Als lokale kunstenaar uit Middelburg die goed bekend is met de atypische tentoonstellingsruimte op de Markt, heeft Gerestein de Vleeshal Kunstprijs aangegrepen als een kans om te experimenteren met de schaal, het materiaal en de installatie van haar werk. Dit resulteert niet alleen in de grootste werken op papier van de kunstenaar tot nu toe, maar ook in het gebruik van gekleurde potloden in tegenstelling tot haar vertrouwde grafiet. De werken zijn vrij in de ruimte geplaatst, waar ze hangen tussen het plafond en de vloer. Er ontstaat een verbinding tussen het naar binnen vallende licht en de werken, die hierdoor lichter lijken dan eerdere werken. Door bestaand en nieuw werk naast elkaar te plaatsen wordt er een dialoog gestart over de condities en constructies van identiteitsvorming en wordt er aandacht gegeven aan het verlangen om deze te vervormen of eraan te ontsnappen.
De tentoonstelling bevat zevenentwintig werken die in drie series worden getoond. De installatie is ontwikkeld in samenwerking met architect Stefan Voets en nodigt de kijker uit om tussen de werken te wandelen en heen en weer te bewegen om de details waaruit elk werk bestaat in zich op te nemen. Waarschijnlijk zullen de afdrukken van het gasmasker dat Gerestein moest dragen om de grafietwerken te maken waaruit Body Prints ‘22-’23 bestaat je pas na enige tijd opvallen, waardoor je je realiseert hoeveel tijd en potloden er nodig waren om de twee grootschalige werken Covered (vertebrea) en Covered (in between shoulder blades) te produceren en hoe de installatie van Covered (my skin) een maatstaf voor de tentoonstelling vormt door Geresteins lengte na te bootsen.


installation images: Gunnar Meier and Femke Gerestein
work (in progress) images: Femke Gerestein
graphic identity: Seda Yıldırım​​​​​​​
↑Back to Top